Op zondag 31 augustus gaat onze regiopredikant ds Pieter van Winden de laatste keer in deze functie voor in de dienst in Veldhoven.

 

Hij preekt op die zondag in de Immanuelkerk in Veldhoven (Teullandstraat 1, 5503VV).

De dienst begint om 10 uur. U bent van harte welkom.

 

Na afloop van de dienst in Veldhoven is er de mogelijkheid persoonlijk afscheid te nemen nvan Ds. Pieter van Winden.

De dienst valt samen met de geplande muziekdienst in Bladel.  Gezien de al gemaakte afspraken met de band heeft de kerkenraadscomissie besloten om, ondanks het afscheidsdienst, van Pieter van Winden, de muziekdienst toch te laten doorgaan.

 

 

 

Als afscheid heeft Pieter een terugblik op drie jaar regiopredikantschap in de Kempen opgesteld.

Drie jaar geleden begon onze samenwerking. De opdracht was: verdieping van samenwerking, bijdragen aan het in stand houden van vierplekken en werken aan (re)vitalisatie. Revitalisatie klonk goed, maar wat het was, was onduidelijk.

Op woensdagavond 9 juli waren alle kerkraadsleden uit alle Kempenkerken welkom voor een terugblik op drie jaar regiopredikantschap. Onder leiding van classispredikant Marco Luijk waren we met z’n vijfentwintigen in de tuin van de Agnus Deikerk te Waalre. We bespraken wat er gebeurd was, we keken vooruit en we hadden een maaltijd. Het werd uur van dankbaarheid, open gesprekken en een verkenning van de gezamenlijke opgave die voorligt.

Ter voorbereiding op deze bijeenkomst was een enquête verspreid onder kerkenraadsleden, kerkrentmeesters en andere betrokkenen binnen de Kempenkerken. 29 keer werd deze ingevuld. Daaruit kwamen enkele duidelijke en hoopgevende inzichten naar voren.

Allereerst blijkt dat revitalisatie concreet geworden is: het Kemperpodium, het kerkblad Samen en de opzet van het regionaal kerkelijk bureau. De bestuurlijke ondersteuning van deze revitalisering is mij niet duidelijk, maar men is gelukkig overwegend positief over de toekomst van de samenwerking als Kempenkerken. Deze toekomst hangt sterk af, vindt men, van de manier waarop we niet alleen onderling, maar ook met externe partijen samenwerken: met burgerlijke gemeenten, scholen, welzijnsinstellingen en mensen in de regio die op zoek zijn naar ontmoeting, bezieling en wederzijdse hulp. De gezamenlijke voorzitters werken onder leiding van Bram Voortman vol vuur en met enorme inzet van uren aan de bredere bestuurlijke blik op de Kempenkerken als geheel.

Er was waardering voor de initiatieven van de regiopredikant. De activiteiten die ik mede organiseerde werden genoemd. Ook het ontwikkelen van geloofsvisie werd onderstreept. Zelf ben ik blij verrast door het flinke aantal twintigers, dertigers en veertigers dat zich betrokken voelt bij de toekomst van de kerk. Zij zullen niet zo gauw een kerkenraad ingaan. Dat is als bestuursvorm niet passend meer. Daar wringt de schoen. Toch geven hun inbreng, creativiteit en vragen nieuw vuur in de Kempen.

In de afgelopen tijd hebben we een wisseling van professionals meegemaakt. Het vertrek van de predikanten Wim Dekker en Marie-Jantien Kreeft bracht verandering, net als de komst van Wouter Johan van Sintmaartensdijk dat zal doen. Nu ook Ferdinand Borger elders verdergaat, staan de Kempenkerken opnieuw voor interessante keuzes. Er ontstaat een nieuw pastoresteam, met op dit moment als ervaren en gewaardeerde kern Lieuwe Wijbenga en Matthijs de Vries. Samen met allen ga je als Kempenkerken dat team opnieuw vorm geven. Samen met je pastoresteam bouw je duurzaam voort aan vitalisatie, inclusief Kempenpodium, inclusief Samen, inclusief het kerkelijk bureau, inclusief betrokkenheid van jongere generaties. Al heel wat voorbereidende stappen daartoe zijn gezet.

Na in augustus de laatste activiteiten te hebben afgerond, zal ik in de dienst van 31 augustus in Veldhoven nog eenmaal voorgaan. Daarmee sluiten we onze periode van samenwerking af. Ik wens jullie allen Gods zegen toe in het vervolg. Moge jullie werk niet alleen vruchtbaar zijn voor de kerken zelf, maar ook voor de mensen in de Kempen, juist ook voor en met degenen die niet (meer) bij een kerk betrokken zijn, maar wel verlangen naar ontmoeting, bezieling en wederzijdse hulp. Dat jullie die weg in vertrouwen en met open hart mogen gaan.

Pieter van Winden